Ҷустуҷӯи парвозҳо ба Tarsus

Тарсус, ки дар соҳили баҳри Миёназамин дар нуқтаи буриши вилоятҳои Адана ва Мерсин ҷойгир аст, таърихи худро аз 5000 сол пеш аз милод дорад. Тарсус макони бисёр тамаддунҳои муҳим дар таърихи инсоният, аз қабили киликиён, римиён, византиягиён, форсҳо ва усмониён буд. Осори таърихие, ки аз ин тамаддунҳо боқӣ мондаанд, то ҳол дар Тарсус вуҷуд доранд ва бисёр меҳмононро ба ин минтақа ҷалб мекунанд. Илова бар шаҳри 2000-солаи қадимӣ, ки дар маркази Тарсус дар зери замин кашф шудааст, Роҳи Римӣ ва Ҳаммоми Римӣ, ки аз давраи Рим боқӣ мондаанд, аз ҷойҳои сайёҳии диданӣ мебошанд. Дар Тарсус, динҳои тавҳидӣ дар муҳити дӯстона барои солҳои зиёд зиндагӣ мекарданд. Калисои Сент Пол, ки ба номи Павлуси Ҳавворӣ, ки дар Тарсус таваллуд шудааст ва шахси муқаддас барои масеҳиён аст, сохта шудааст, ҳамчун макони муҳим барои масеҳиён қабул мешавад. Ҳамчунин, дар ҳудуди Тарсус, қабрҳои Дониёл Паёмбар ва Билол ибни Рабоҳ мавҷуданд. Бисёр сайёҳони дохилӣ ва хориҷӣ, ки мехоҳанд ғореро, ки Ҳафт Хобидагон дар он хобида буданд, бубинанд, ба Тарсус ташриф меоранд.

Нусрет Минелайер, ки дар таърихи Туркия хеле муҳим аст, дарвозаи Клеопатра аз давраи Византия ва бозори Кирққошиқ, ки аз ҷониби Усмониён сохта шудааст, аз дигар арзишҳои таърихии Тарсус мебошанд. Таşkuyu ғор ва шаршара, ки 10 километр дуртар аз Тарсус ҷойгир аст, макони дигари муҳими сайёҳӣ мебошад. Тарсус ҳосилхезтарин заминҳои Туркияро дорад ва сокинон аз кишоварзӣ, инчунин фаъолиятҳои саноатӣ ва сайёҳӣ зиндагӣ мекунанд. Дар ноҳия иқлими баҳри Миёназамин таҷриба мешавад ва дар қисми шимолӣ, иқлими континенталӣ низ таҷриба мешавад. Тантунӣ, лаҳмаҷун ва шалғам бо ҳумус хизмат карда мешаванд, ки бояд чашида шаванд. Барои расидан ба Тарсус тавассути ҳаво, фурудгоҳи Адана Шакирпаша, ки 40 километр дуртар аст, истифода бурда мешавад.