Шаҳри Илоило, як макони дилрабо дар Филиппин, омезиши аҷиби ҷозибаи қадимӣ ва замонавиро пешниҳод мекунад, ки дар минтақаи ҷазираи Панай ҷойгир шудааст. Бо номи Қалби Филиппин маъруф аст, таърихи бойи он дар биноҳои меросии ҳифзшуда ва ҷашнвораҳои рангини он инъикос ёфтааст, ки бо рушди муосири шаҳрии он муқоиса мешавад.
Илоило иқлими тропикӣ дорад, ки аз июн то сентябр мавсими боронӣ ва аз октябр то май мавсими хушк аст, ки онро барои боздидҳои солона мувофиқ мегардонад. Шаҳр дар заминҳои кишоварзии худ рушд мекунад, ки дар мавсими хушк зебо мешукуфанд.
Сайёҳон ба Илоило тавассути Фурудгоҳи Байналмилалии Илоило мерасанд, ки 19 километр аз маркази шаҳр ҷойгир аст ва имконоти гуногуни нақлиёт, аз қабили таксӣ ва автобусҳоро пешниҳод мекунад. Хизматрасониҳои иҷораи мошин низ барои онҳое, ки мехоҳанд бо фароғати худ сайр кунанд, дастрасанд.
Гастрономияи Илоило машҳур аст, махсусан барои La Paz Batchoy – шӯрбои угро, ки бо узвҳои хук, пӯсти хук, шўрбои мурғ ва гӯшти гов тайёр карда мешавад. Маҳсулоти баҳрӣ низ фаровон ва тару тоза аст, ки ҷуғрофияи соҳилии шаҳрро инъикос мекунад.
Ҷозибаҳои Илоило аз ҷумлаи Калисои Ҷаро, ноҳияи таърихии Моло ва Эспланади дарёи Илоило мебошанд, ки барои сайругаштҳои ором мувофиқанд. Шаҳр инчунин дарвозаи ба соҳилҳои тозаи ҷазираи Гимарас мебошад.