Гвинеяи Экваторӣ, ки дар Африқои Марказӣ ҷойгир аст, аз ғарб бо соҳили Уқёнуси Атлантик ҳамсарҳад аст. Қаламравҳои кишвар дар қитъаи Африқо ҷойгиранд, ки як минтақа бо номи Мбиниро дар бар мегирад ва аз ҷазираҳои Кориско, Элобей Гианде, Элобей Чико, Аннобон ва Биоко, ки дар наздикии соҳили Уқёнуси Атлантик ҷойгиранд, иборат аст.
Забонҳои расмии кишвар испанӣ ва фаронсавӣ мебошанд. Гвинеяи Экваторӣ як кишварест, ки аз иқлими тропикӣ таъсир гирифтааст, бо ҳароратҳо аз 22 то 32 дараҷаи Селсия дар давоми сол бидуни тағйироти назаррас. Октябр давраи боришоти зиёдтарин аст ва боздид аз Гвинеяи Экваторӣ махсусан дар моҳи апрел ва май мувофиқ ҳисобида мешавад. Бо сабаби ҷойгиршавӣ дар минтақаи экваторӣ, кишвар, махсусан ҷазираҳо, ҷангалҳои борони васеъ доранд, ки муҳити мувофиқ барои ҳайвоноти ваҳшӣ, аз қабили гориллаҳо, шимпанзеҳо, филҳо ва палангҳо фароҳам меоранд.
Унсурҳои асосии нигоҳдории иқтисоди кишвар савдои нафт ва содироти какао мебошанд. Бо вуҷуди доштани соҳил дар Уқёнуси Атлантик ва панҷ ҷазираи пайваст, моҳидорӣ дар Гвинеяи Экваторӣ қариб вуҷуд надорад. Ошхӯрии кишвар таъсироти гастрономияи африқоӣ ва испаниро инъикос мекунад ва намунаҳои гуногуни ошхӯрии ҷаҳонӣ низ ба осонӣ ёфт мешаванд. Диапазони гуногуни меваҳои тропикӣ дастрас аст.
Дар вақти будубош дар кишвар, тавсия дода мешавад, ки оби кранро истеъмол накунед ва аз шустани хӯрокҳо, ба монанди меваҳои тару тоза бо ин об худдорӣ намоед. Пеш аз сафар, боварӣ ҳосил кунед, ки бар зидди бемориҳои сироятӣ, аз қабили таби зард ва вараҷа эм карда шавед.
Бо дарназардошти паҳншавии дуздӣ ва ҷайббурӣ, муҳим аст, ки ҳангоми сафар пули нақд ва ашёи гаронбаҳоро зиёд набардоред. Илова бар ин, огоҳ бошед, ки мардум ва мансабдорони Гвинеяи Экваторӣ шояд аксбардорӣ шуданро қадр накунанд.
Ҳарчанд туризм дар Гвинеяи Экваторӣ хеле рушд наёфтааст ва дар ин соҳа сармоягузориҳои нав зиёд нестанд, омӯзиши фарҳанги африқоӣ, иштирок дар саёҳатҳое, ки шуморо ба ваҳшӣ наздик мекунанд, ба монанди Пико Басиле ва Парки Миллии Монте Ален, ва лаззат бурдан аз уқёнус ва офтоб дар соҳилҳои зебо Гвинеяи Экваториро ба як макони идеалӣ табдил медиҳанд.